اواخر سال گذشته بود که دکتر سلیمانی، رئیس کل بیمه مرکزی، کشور ایران را جزو ده کشور پر حادثه دنیا معرفی کرد و از ضرورت تاسیس صندوق بیمه حوادث طبیعی سخن گفت.

به طور خلاصه می‌توان در این مورد گفت که بیمه حوادث به دو صورت انفرادی و گروهی تقسیم می‌شود که شما را در برابر حوادثی نظیر خطرغرق شدن، مسمومیت، تأثیر گاز، بخار و یا موارد اسیدی، بیماری‌هایی نظیر‌هاری، کزاز و سیاه‌زخم، کرونا، سوانح رانندگی، برق‌گرفتگی، سوختگی، سقوط از ارتفاع و حمله حیوانات، بیمه می‌کند. به عبارت دیگر بیمه حوادث به منظور تأمین نیاز بیمه گذار در زمان فوت یـا نقـص عـضو ناشی از حادثه ارائه میشود. نقص عضو در این بیمه شامل نقص عضو دائم و کامل جزئی و کلی بر اثر حادثه میشود.

تفاوت کلی بین بیمه عمـر و حـوادث در خطر موضوع و مورد بیمه است. در بیمه عمر، خطر مورد بیمه، یعنـی مـرگ امری محتمـل و غیـر قابـل انکار است و صرفاً زمان آن مشخص نیست. اما خطر موضوع بیمه حوادث ممکن اسـت هرگـز وقـوع نپـذیرد. مـرگ شـخص بیمـه شـده نمیتواند موضوع بیمه حوادث قرار گیرد. بلکه مرگ ناشـی از حادثـه و تـصادف اسـت کـه دارای پوشـش بیمـه ای است.

پوشش بیمه حوادث هم بصورت انفرادی و هم گروهی توسط شرکتهای بیمه ارائه می گردد. در بیمه حوادث انفرادی، دو طرف یعنی بیمه گر و بیمه گذار/بیمه شده قرارداد را منعقد می کنند. اما در بیمه های گروهی سه طرف برای عقد قرارداد وجود دارند. این سه نفر عبارتند از شرکت بیمه، بیمه گذار که معمولاً شخصی حقوقی است و بیمـه شـده. بیمه گذار در بیمه‌های گروهی معمولاً کارفرمایی است که پرداخت حق بیمه را تعهد می کند. بیمه شده در بیمه های گروهی شخصی است که فوت و نقص عضو وی بعلت حادثه موضوع بیمه حوادث است. حادثه عبارت است از رویدادی که بروز آن بعلت عامل خارجی شدید و ناگهـانی باشد. وقوع این رویداد باید خـارج از عمـد و اراده بیمـه شده باشد و موجب صدمه بدنی قابل تشخیص پزشک گردد. بنابراین عامل حادثه باید پنج ویژگی داشته باشد.

• خارج از عمد و اراده بیمه شده باشد
• شدید باشد
• ناگهانی باشد
• در اثر نیروی خارجی باشد
• صدمه بدنی قابل تشخیص پزشکی داشته باشد

• سن بیمه گذار (بیمه شده)

 سن بیمه شده اثرات قابل ملاحظه بر نرخ و درصد از کارافتـادگی بـا توجه به نوع پوشش بیمه خواهد داشت. بدیهی است کـه شـدت و کثـرت مـوارد ناخوشـی و ازکارافتـادگی بـا افزایش سن بیشتر می شود. این فزونی در تناسب با افزایش نرخ مـرگ و میـر در بیمـه عمـر قابـل مقایسه می باشد. در مورد هزینه های پزشکی و غرامت های از کارافتادگی، این افزایش تا سن ۵۵ سالگی از اهمیت چندانی برخوردار نیست.

• شغل و حرفه بیمه گذار (بیمه شده)

اگر شغل بیمه شده دارای خطرات خاص و ویـژه ایسـت، بایـد این احتمال مورد بررسی قرار گیـرد. شغل و حرفه از عوامل تعیین کننـده بـرای قبـول و یـا حتی رد درخواست یک بیمه گذار است.

• وضعیت جسمانی بیمه گذار (بیمه شده)

وضعیت جسمانی بیمه شده از اهمیت ویژه و خاصی برخوردار است. وضعیت پزشکی دارای اهمیت چند بعدی و گوناگونی در ارزیابی خطر است. به ویژه اضـافه وزن یا کـمبود وزن بیش از حد باید مورد توجه قرار گیرد. نقص عضوهای جسمانی نیز می تواند در کیفیت خطر موثر واقع گردد.

• سوابق پزشکی بیمه گذار (بیمه شده)

سوابق پزشکی قبلی در رابطه با حوادث منجر به جرح و نقص عضو باید کاملاً مورد بررسی قرار گیرد. باید معین و مشخص شود که جراحات قبلی تـا چـه حـد می توانـد باعـث بـروز حـوادث ناگوار در آینده گردد.

• سوابق اخلاقی بیمه گذار (بیمه شده)

بسیاری از اعـلام خـسارت های غیـر واقعـی باعث شد شرکت های بیمه به خصوصیات اخلاقـی بیمـه گـذاران توجـه بیشتری مبذول دارند. بهتر است از بیمـه نمـودن افـرادی کـه دارای اینگونـه خصیصه های اخلاقی هستند پرهیزگردد. زیرا هیچگونه حق بیمه اضافی نمی تواند ریسک اینگونه افراد ناصالح را برای شرکت های بیمه کاهش دهد.

• اشتغال به ورزش های خطرناک مانند کوهنوردی، خلبانی، شرکت در مسابقات اتومبیل رانی، بیمه نامه با حق بیمه اضافی صادر می شود.
• مصرف زیاده از حد مشروبات الکلی و مواد مخدر
• مرگ و یا حوادث ناشی از نادیده انگاشتن قوانین و مقررات مانند رانندگی در شـب بـدون چـراغ
• اشـتغال بـه مـشاغل و حرفـه هـای خطرنـاک، ماننـد مـشارکت در نیروهـای مـسلح، پلـیس، کار در معـدن… . (در صورت درخواست با احتساب نرخ متناسب قابل پوشش است)
• فوت، نقص عضو و از کارافتادگی های ناشی از ورزش های حرفه ای مانند بوکس، جنگ، دوئل یا اعدام
• خودکشی و یا سعی در خودکشی که باعث بروز صدمات جسمانی گردد.